معنی لمه زه - جستجوی لغت در جدول جو

لمه زه

(لَ)

دهی جزء دهستان حسن آباد بخش کلیبر شهرستان اهر، واقع در 21هزارگزی باختر کلیبر و 21هزارگزی راه شوسۀ اهر به کلیبر، کوهستانی معتدل دارای 46 تن سکنۀ شیعه. آب از دو رشته چشمه. محصول آنجا غلات، شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی فرش و گلیم بافی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

لهزه

(لَ هََ زَ)

تندی زیر بناگوش. (منتهی الارب). لهزمه

لغت نامه دهخدا

لهزه

(لَ هَِ زَ)

زن فربه برآمده کنج دهان. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

لمزه

(لُ مَ زَ)

عیب کننده یا آنکه در پس مردم عیب کند. (منتهی الارب). بدگوی. بدگوی در روی. (از دهار). عیب نهنده. بدگوی در قفا. مغتاب در پشت سر. (قاموس)

لغت نامه دهخدا

مهمزه

(مِ مَ زَ)

تازیانه، کوبه یا سندان، چوب دستی یا عصا که بر آن آهن باشد که بدان خر رانند. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

مهتزه

(مُ تَزْ زَ)

تأنیث مهتز. جنبنده و لرزنده و از جانبی به جانبی حرکت کننده

لغت نامه دهخدا

مهتزه

(مُ تَزْ زَ / زِ)

مهتزه.
- آلات مهتزه، آلات موسیقی و آن بر دو نوع است: ذوات الاوتار مانند عود، چنگ، نزهت، قانون، رباب، طنبور، و غیر ذوات الاوتار مانند عنقا و اوانی مهتزه. (از یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

له له

(لَهْ لَهْ)

آواز نفس پیاپی سگ با بیرون کردن زبان گاه تشنگی. رجوع به له له زدن شود

لغت نامه دهخدا

زه زه

(زِهْ زِهْ)

ادات تحسین. تأکید زه. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به زه شود

لغت نامه دهخدا